Tag: grunt

Sprzedaż działki rolnej osobie nie będącej rolnikiem

Sprzedaż działki rolnej osobie nie będącej rolnikiem

Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa ma za zadanie wspierać polskich rolników, a także wszelkie podmioty, które funkcjonują w sektorze rolno-żywnościowym, zapewniając jednocześnie pełną i rzetelną obsługę swoich interesantów. Jedną z kwestii do rozstrzygnięcia przez wyżej opisywaną instytucję jest sprzedaż gruntów rolnych osobom, które nie są rolnikami. Jak wygląda procedura i czy jest to możliwe? O tym poniżej.

Kiedy zgoda nie jest wymagana?

Zgoda Dyrektora Generalnego KOWR na nabycie nieruchomości rolnej nie jest wymagana w każdym przypadku.

  1. Do nabycia nieruchomości rolnej:
    • o powierzchni mniejszej niż 1 ha,
    • w wyniku dziedziczenia oraz zapisu windykacyjnego,
    • na podstawie art. 151 lub art. 231 Kodeksu cywilnego,
    • w toku postępowania restrukturyzacyjnego w ramach postępowania sanacyjnego,
    • na podstawie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym     rolników,
    • na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych,
    • na podstawie art. 125 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,
    • na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze,
    • w toku postępowania egzekucyjnego i upadłościowego,
    • w wyniku zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeństwa oraz działu spadku,
    • w wyniku podziału albo łączenia spółek handlowych, położonych na obszarze górniczym lub terenie górniczym w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze,
    • na potrzeby budowy morskiej farmy wiatrowej w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy w rozumieniu tej ustawy,
    • w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy albo spółki cywilnej w spółkę handlową na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych.

2. Jeśli nabywcą nieruchomości rolnej jest:

  • rolnik indywidualny w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego,
  • osoba bliska zbywcy (tj. zstępni, wstępni, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, małżonek, rodzice małżonka, osoby przysposabiające i przysposobione, ojczym, macocha oraz pasierbowie),
  • jednostka samorządu terytorialnego,
  • Skarb Państwa lub działający na jego rzecz KOWR,
  • spółka handlowa, której wyłącznym udziałowcem albo akcjonariuszem jest Skarb Państwa, oraz spółka handlowa, która jest operatorem systemu dystrybucyjnego gazowego zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, w przypadku nabycia nieruchomości rolnej na cele związane z budową, modernizacją lub rozbudową systemu dystrybucyjnego gazowego,
  • spółka kapitałowa lub grupa kapitałowa, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o szczególnych uprawnieniach ministra właściwego do spraw energii oraz ich wykonywaniu w niektórych spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych, w przypadku zakupu nieruchomości rolnej na cele związane z budową, modernizacją lub rozbudową mienia określonego w art. 1 ust. 2 tej ustawy,
  • osoba prawna działająca na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i  związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
  • park narodowy, w przypadku nabycia nieruchomości rolnych na cele związane z ochroną przyrody,
  • osoba, która zbyła nieruchomość rolną na cele związane z realizacją Inwestycji lub Inwestycji Towarzyszącej w rozumieniu ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o Centralnym Porcie Komunikacyjnym  – w okresie 3 lat od dnia zawarcia umowy – albo została z niej wywłaszczona na te same cele,
  • Spółka Celowa, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o Centralnym Porcie Komunikacyjnym,
  • spółdzielnia produkcji rolnej,
  • członek spółdzielni produkcji rolnej, mający wkład gruntowy w tej spółdzielni, w przypadku zbycia na jego rzecz wkładu gruntowego przez innego członka tej samej spółdzielni,
  • podmiot, który zbył nieruchomość rolną na cele związane z budową morskiej farmy wiatrowej w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy w rozumieniu art. 3 pkt 13 tej ustawy
  • osoba, która zbyła nieruchomość rolną na cele związane z realizacją inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej lub inwestycji towarzyszącej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, lub została wywłaszczona na cele określone w tej ustawie – jeżeli nabywa nieruchomość rolną o powierzchni nie większej niż 150% powierzchni zbytej nieruchomości rolnej w okresie 3 lat od dnia zawarcia umowy zbycia lub w okresie 3 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości rolnej stała się ostateczna,
  • inwestor, o którym mowa w art. 3a ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.

Wniosek Zbywcy

 Nabycie nieruchomości rolnej wiąże się złożeniem do właściwego organu odpowiednich dokumentów.

Wydanie zgody na wniosek zbywcy może nastąpić, jeżeli:

  1. wykaże on, że nie było możliwości sprzedaży nieruchomości rolnej rolnikowi indywidualnemu, chyba że nabycie tej nieruchomości ma nastąpić na podstawie innej niż sprzedaż czynności prawnej,
  2. nabywca nieruchomości rolnej zobowiąże się do prowadzenia działalności rolniczej na nabywanej nieruchomości rolnej,
  3. w wyniku nabycia nieruchomości rolnej nie dojdzie do nadmiernej koncentracji gruntów rolnych,
  4. cena sprzedaży nieruchomości rolnej nie jest niższa niż 95% ceny zawartej w ogłoszeniu o zamiarze sprzedaży nieruchomości rolnej.

E- rolnik, czyli jak zamieścić właściwe ogłoszenie?

Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa udostępnił system teleinformatyczny umożliwiający zamieszczanie nieodpłatnie ogłoszenia o zamiarze sprzedaży nieruchomości rolnych oraz odpowiedzi rolników indywidualnych na te ogłoszenia.

Każde publikowane ogłoszenie o zamiarze sprzedaży takiej nieruchomości powinno zawierać co najmniej:

  1. oznaczenie sprzedawanej nieruchomości rolnej z podaniem danych z ewidencji gruntów i budynków dotyczących jej oznaczenia, powierzchni, klasy bonitacyjnej i rodzaju użytków rolnych oraz numeru księgi wieczystej albo zbioru dokumentów prowadzonego dla tej nieruchomości,
  2. opis budynków i innych składników majątkowych wchodzących w skład sprzedawanej nieruchomości rolnej,
  3. informację o przeznaczeniu sprzedawanej nieruchomości rolnej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w miejscowym planie odbudowy, a w przypadku ich braku – informację o lokalizacji inwestycji celu publicznego ustalonej w ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, informację o sposobie zagospodarowania terenu i warunkach zabudowy ustalonych w ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy; w przypadku braku ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – profil funkcjonalny strefy planistycznej obejmującej nieruchomość w planie ogólnym gminy;
  4. cenę nieruchomości rolnej;
  5. termin składania odpowiedzi na ogłoszenie o nieruchomości rolnej, który nie może być krótszy niż 30 dni, licząc od dnia zamieszczenia go na ww. portalu.

Należy wykazać, że nie było możliwości sprzedaży nieruchomości rolnej rolnikowi indywidualnemu. Taki warunek uznaje się za spełniony, jeżeli:

  1. żaden rolnik indywidualny nie złożył odpowiedzi na ogłoszenie o nieruchomości rolnej zamieszczone na udostępnionym przez KOWR portalu przez zbywcę nieruchomości albo przez oddział terenowy KOWR właściwy ze względu na położenie nieruchomości rolnej (na pisemny wniosek złożony do tego oddziału terenowego przez zbywcę nieruchomości rolnej), oraz
  2. podana w ogłoszeniu o nieruchomości rolnej cena nieruchomości rolnej niezabudowanej lub bez nasadzeń nie przewyższa o 50% lub więcej średniej ceny sprzedaży gruntów ornych za 1 ha w obrocie prywatnym w danym województwie podanej przez Główny Urząd Statystyczny za kwartał poprzedzający dzień publikacji ogłoszenia, chyba że zbywca nieruchomości rolnej dysponuje operatem szacunkowym, z którego wynika, że wartość nieruchomości rolnej przewyższa określony w powyższy sposób próg,
  3. okoliczności wskazują, że składający odpowiedź na ogłoszenie o nieruchomości rolnej utracił zainteresowanie nabyciem nieruchomości rolnej.

Nabywca nieruchomości rolnej składa również oświadczenie, że zobowiązuje się do prowadzenia działalności rolniczej na nabywanej nieruchomości rolnej. Niezbędnym będzie złożenie przez nabywcę oświadczenia o powierzchni wszystkich nieruchomości rolnych, których jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem oraz dzierżawcą. Cena sprzedaży nieruchomości rolnej wskazana w załączonym do wniosku oświadczeniu zbywcy nie może być niższa niż 95% ceny zawartej w ogłoszeniu o zamiarze sprzedaży tej nieruchomości zamieszczonym na udostępnionym przez KOWR portalu. Stronami postępowania administracyjnego dotyczącego zgody na nabycie nieruchomości rolnej są zbywca i nabywca nieruchomości rolnej.

Złożenie wniosku

Przepisy ustawy nie nakładają obowiązku posługiwania się sformalizowanym drukiem, czy ściśle określonym wzorem wniosku.

Niemniej jednak, wniosek powinien zawierać:

  1. oznaczenie zbywcy i nabywcy nieruchomości rolnej z podaniem ich adresów zamieszkania albo siedziby oraz w przypadku osoby fizycznej – numer identyfikacyjny PESEL zbywcy i nabywcy nieruchomości rolnej, jeżeli został nadany, natomiast jeżeli osoba fizyczna nie posiada obywatelstwa polskiego – kod kraju, numer paszportu lub innego dokumentu tożsamości,
  2. oznaczenie zbywanej nieruchomości rolnej według ewidencji gruntów i budynków,
  3. uzasadnienie wniosku zawierające w szczególności cel, dla którego nieruchomość rolna jest nabywana, oraz przewidywany sposób jej wykorzystania. Dokumentami, które składa się wraz z wnioskiem są wypis z ewidencji gruntów i budynków dla zbywanej nieruchomości rolnej, zaświadczenie o przeznaczeniu zbywanej nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz odpis księgi wieczystej lub zaświadczenie wydane na podstawie zbioru dokumentów prowadzonego dla zbywanej nieruchomości rolnej, lub informacja o numerze z księgi wieczystej dostępnej w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych.

Do wniosku dołącza się również oświadczenie zbywcy nieruchomości rolnej o

– braku możliwości sprzedaży nieruchomości rolnej na rzecz rolnika indywidualnego,

– ustalonej z nabywcą nieruchomości rolnej cenie sprzedaży nieruchomości rolnej.

Do wniosku należy także załączyć potwierdzenie opłaty skarbowej w wysokości 10,00 zł. Wniosek powinien być złożony w oryginale w Oddziale Terenowym Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, właściwym ze względu położenie nieruchomości. Dokumenty załączone do wniosku powinny być złożone w oryginale, bądź w formie odpisów poświadczonych z oryginałem przez notariusza.

źródło: https://www.gov.pl/web/kowr/zgody-na-nabycie-nieruchomosci-rolnych

Ujawnienie budynku niebędącego odrębnym przedmiotem własności w księdze wieczystej urządzonej dla działki budowlanej.

By móc odnieść się do powyższego stwierdzenia dotyczącego ujawnienia budynku niebędącego odrębnym przedmiotem własności,  należy zwrócić uwagę na kilka kwestii. Mianowicie w momencie zakupu działki zabudowanej domem jednorodzinnym, musimy  zdawać sobie sprawę, że kupujemy działkę z domem, a nie na odwrót. Jest to częsty błąd.

Z punktu ekonomicznego płacimy za budynek. Jednak w rzeczywistości o cenie decyduje jeden bardzo ważny czynnik. Jest nim lokalizacja. Budynek usytuowany na danym terenie zawsze możemy zburzyć i wybudować nowy obiekt. Natomiast na umiejscowienie działki nie mamy żadnego wpływu.

Jakie to ma odzwierciedlenie w księgach wieczystych?

Z prawnego punktu widzenia kupujemy działkę ze wszystkim, co się na niej znajduje, poza instalacjami, a także mediami. One nie są naszą własnością. W księdze wieczystej budynek zostanie ujawniony w kilku przypadkach, a mianowicie:

– gdy stanowi odrębny przedmiot własności

– gdy wyodrębniono znajdujące się w nim lokale

– gdy znajdują się w nim lokale będące przedmiotem spółdzielczego własnościowego  prawa do lokalu

Co z księgami elektronicznymi ?

W strukturach ksiąg elektronicznych grunt stanowiący odrębny przedmiot prawa własności, zabudowany budynkiem jednorodzinnym, będzie traktowany jako „nieruchomość gruntowa, czyli działka budowlana. Zatem w tym przypadku wniosek o ujawnienie budynku nie przyniesie żadnego efektu, gdyż przedmiotem prawa własności, który jest zbywalny jest w tym przypadku grunt, a nie sam budynek.Wyjątek od zasady jedna księga dla jednej nieruchomości występuje w przypadku  gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste i budynku będącego własnością użytkownika a znajdującego się na tym gruncie. Tutaj prowadzona jest tylko jedna księga wieczysta dla dwóch praw.

Działka zabudowana domem jednorodzinnym, będąca przedmiotem prawa własności jest objęta jedną księgą wieczystą prowadzoną dla gruntu i nie ma konieczności ujawniania w niej budynku. Sprzedajemy grunt z budynkiem, a nie budynek z gruntem. W umowie, którą sporządzi notariusz pojawi się wzmianka o budynku, który znajduje się na działce. Jednak umowa będzie dotyczyć tylko gruntu i jego przeniesienia własności. Natomiast z gruntem oddanym w użytkowanie wieczyste będzie podobnie. Budynek będzie również związany z gruntem. Jeśli chcemy uzyskać zaświadczenie o oddaniu budynku do użytkowania musimy zgłosić się w tym celu do nadzoru budowlanego lub do wydziału geodezji.

 

Sprzedaż mieszkania bez zaświadczenia ?

 

Wejście w życie przepisów znoszących użytkowanie wieczyste wprowadziło małe zamieszanie na rynku nieruchomości. Dotychczasowi użytkownicy wieczyści, a obecnie już właściciele gruntów muszą bowiem czekać na zaświadczenia o przekształceniu nawet kilka miesięcy. Na szczęście sprzedaż mieszkania możliwa jest bez takiego dokumentu.

Z dniem 1 stycznia wszyscy użytkownicy wieczyści stali się właścicielami gruntów, a instytucja użytkowania wieczystego powoli odeszła w zapomnienie. W ciągu roku nowi właściciele mają otrzymać zaświadczenie potwierdzające przekształcenie, a jeśli złożą wniosek, otrzymają je w ciągu 30 dni. Co jednak w przypadku, jeśli swoje mieszkanie będą chcieli sprzedać wcześniej, nie mając potwierdzenia, że stali się właścicielami położonego na nich gruntu?

Na szczęcie notariusze sporządzają umowy sprzedaży bez takiego zaświadczenia. Nie jest wymogiem koniecznym przedstawienie dokumentu potwierdzającego przekształcenie użytkowania wieczystego gruntu we własność. Początkowo nie wszyscy jednak się na to decydowali, brakowało bowiem jednolitego stanowiska wśród notariuszy.

Jak zaznacza prezes Krajowej Rady Notarialnej Mariusz Białecki: „kupując mieszkanie, kupuje się lokal. Prawa z nim związane – czy to udział w prawie własności, czy w prawie użytkowania wieczystego – są, szczególnie z punktu widzenia nabywców, drugorzędne. Wydaje się, że nie ma uzasadnienia dla blokowania obywatelom uprawnienia do rozporządzania swoją własnością, w imię przepisu, który mówi o zaświadczeniu stwierdzającym jedynie działanie określonej ustawy”.

A oczekiwanie na zaświadczenie mogłoby rzeczywiście zahamować transakcję na kilka miesięcy, co w skali kraju byłoby mocno odczuwalne dla całego rynku nieruchomości. Jednak zgodnie z oficjalnym stanowiskiem KRN, notariusze mogą sporządzać umowy sprzedaży nieruchomości bez zaświadczenia.

Wbrew obawom wejście w życie znowelizowanych przepisów nie sparaliżowało rynku. Dzięki zmianie dotychczasowi użytkownicy wieczyści stali się właścicielami gruntów, na których położone są ich domy lub mieszkania. Z tego tytułu muszą jednak uiścić opłatę przekształceniową, która będzie rozłożona na 20 rocznych rat o wysokości równiej dotychczas uiszczanej opłacie za użytkowanie wieczyste. Uiszczając tę opłatę jednorazowo, mogą liczyć na atrakcyjne bonifikaty, sięgające nawet 98 %.

Użytkowanie wieczyste zamiast własności

Już niedługo możliwa będzie zmiana – użytkowanie wieczyste będzie mogło zostać przekształcone w prawo własnościowe. Prawdopodobnie z początkiem przyszłego roku rząd planuje wprowadzenie zmian w przepisach.

Co oznacza zmiana przepisów?

Zmiana spowoduje, że grunty położone pod blokami i domami, które oddane są w użytkowanie wieczyste, przekształcą się we własność. Aktualnie jest to możliwe na wniosek osoby zainteresowanej. PIS chce tę procedurę przyspieszyć, a opłatę z tego tytułu znacznie obniżyć. Cieszą się użytkownicy wieczyści gruntów, a gminy już liczą straty. Dochody z tego tytułu są bowiem dla nich źródłem stałego, pewnego i niemałego dochodu. W samym tylko Krakowie w latach 2014 i 2016 przychody z opłat wyniosły niemal 30 milionów zł za każdy rok.

Po wejściu w życie zmian opłata za przekształcenie wynosiłaby 20 rocznych opłat za użytkowanie wieczyste. Płatności można dokonywać w ratach rozłożonych na 20 lat, po tym czasie stając się właścicielem gruntu. Możliwe będzie również uiszczenie jej jednorazowo, wówczas można liczyć na znaczne bonifikaty. Ich wysokość i warunki przyznawania będą jednak ustalane indywidualnie przez gminy.

Dla użytkowników gruntu finansowo nie zmieni się więc nic, natomiast gminy będą otrzymywały wpływy z opłat maksymalnie przez 20 lat. Po tym czasie przestaną być właścicielami gruntów, które do tej pory gwarantowały im regularne przychody. Jeśli duża część zainteresowanych zdecyduje się na jednorazową spłatę, przychody gmin z tego tytułu mogą zakończyć się o wiele szybciej.

Istnieją również obawy, że zmiany przepisów mogą w przyszłości wpłynąć na wzrost cen mieszkań. Wiele inwestycji deweloperskich powstaje bowiem obecnie na gruntach samorządowych oddanych w użytkowanie wieczyste. Po wejściu w życie nowelizacji, deweloperzy zmuszeni będą do wykupywania gruntów pod inwestycje, a koszty, które w związku z tym poniosą, zostaną z pewnością przełożone na nabywców mieszkań.

Zmiany nie są jeszcze potwierdzone

Na razie zmiany są na etapie projektu. „W przepisach trzeba pogodzić interesy samorządów i właścicieli lokali, a to nie jest proste. Dlatego prace się przeciągają, a Komitet Stały Rady Ministrów odesłał projekt ministerstwu do dopracowania” – tłumaczy Artur Soboń, wiceminister inwestycji i rozwoju. „Chcemy, by ustawa weszła w życie 1 stycznia 2019 r. Mam nadzieję, że to się uda” – wskazuje Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju, które prowadzi prace nad ustawą.

Koniec samowoli w sprawie wycinki drzew? Będzie nowelizacja ustawy.

Liberalizacja przepisów dotyczących wycinki drzew na prywatnych działkach przyniosła nieoczekiwany skutek. Miała ona ułatwić właścicielom gruntów usuwanie z nich drzew, bez potrzeby przechodzenia przez długą procedurę. Jest to znaczne ułatwienie, gdy np. drzewo przeszkadza w planach zagospodarowania terenu, albo stanowi zagrożenie dla nieruchomości.

W praktyce zaczęły znikać całe połacie lasów leżących na prywatnych działkach, których właściciele za nic mają znaczenie drzew dla przyrody i krajobrazu. Okazało się, że samowola w zakresie wycinki drzew jest mocno nadużywana, a nowe przepisy nie realizują celu, jaki przyświecał ich twórcom.

Czy będą kolejne zmiany w ustawie?

Grupa posłów partii rządzącej złożyła więc w Sejmie projekt, który umożliwi sprawdzanie, czy wycinka nie była związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, jak można podejrzewać w wielu przypadkach. Zgodnie z obecnie obowiązującymi zasadami, wprowadzonymi od stycznia tego roku, właściciel gruntu może ściąć drzewo znajdujące się na jego działce bez zezwolenia, o ile nie jest to związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Projekt tej nowelizacji został również złożony przez posłów PIS, a ustawa wprowadzona w życie mimo licznych protestów społecznych.

Jeśli zmiany tej ustawy zostaną wprowadzone, właściciele gruntów chcący usunąć z nich drzewa (lub krzewy), będą musieli zgłosić to wcześniej we właściwym urzędzie gminy, składając stosowny wniosek. We wniosku trzeba będzie zawrzeć informacje o ilości usuwanych drzew lub krzewów i numerze działki objętych wycinką. Nieruchomości te będą objęte pięcioletnim zakazem sprzedaży na cele prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby trzecie. Nie będzie więc możliwe sprzedanie wykarczowanej działki deweloperowi.

Wśród posłów podnoszą się głosy, że najlepszym rozwiązaniem byłby powrót do sytuacji sprzed nowelizacji. Jednak mógłby to być polityczny strzał w kolano, ponieważ raz uzyskanej swobody w tym zakresie wyborcy nie chcą tracić. Nie ma jednak wątpliwości, że prawo do wycinki w obecnym kształcie jest zbyt liberalne i wymaga zaostrzenia.

Brakuje w Polsce świadomości dbania o wspólną przestrzeń, a wzrok każdego sięga do granicy jego własnego podwórka. Nie dopuszczalna jest więc sytuacja, w której każdy robi na co ma ochotę. Tym bardziej, że dbanie o środowisko naturalne nie wynika wyłącznie z kwestii estetycznych, ale leży w interesie zdrowia nas wszystkich.

Podatek od nieruchomości – kto i kiedy musi go płacić?

Osoby, które nabyły na własne nazwisko nieruchomość muszą liczyć się z koniecznością ponoszenia z tego tytułu dodatkowych kosztów, czyli podatek od nieruchomości. Objęte są nim grunty, budynki lub ich części, a także budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podatek zobowiązani są uiszczać właściciele takich nieruchomości, ich posiadacze samoistni, użytkownicy wieczyści gruntów. Obowiązkiem tym obarczeni są również posiadacze nieruchomości i obiektów budowlanych lub ich części, będących własnością Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego, gdy posiadanie nastąpiło w drodze umowy zawartej z właścicielem lub wynika z innego tytułu prawnego (z wyjątkiem osób fizycznych posiadających lokale mieszkalne niestanowiących odrębnych nieruchomości).

Zakup domu, mieszkania czy gruntu należy w ciągu 14 dni zgłosić w urzędzie gminy, by ta za pośrednictwem wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, mogła ustalić wysokość daniny na dany rok.

Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano zakupu. Fakt sprzedaży również należy zgłosić. Wtedy zobowiązanie wobec gminy wygasa wraz z upływem miesiąca, w którym przeprowadzono transakcję. W sytuacji gdy dotychczasowy właściciel pozbędzie się nieruchomości w trakcie roku, podatek za ten rok będzie wyliczony proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek jego zapłaty. Obliczony zostanie jako iloczyn metrażu i stawki podatku pomnożony przez ułamek równy części roku.

Wysokość podatku zależy więc od powierzchni nieruchomości (w przypadku budynków jest to powierzchnia użytkowa). Stawka za 1 m2 ulega co roku zmianie, zgodnie ze wskaźnikami cen towarów i usług konsumpcyjnych. Dokonuje się tego na podstawie porównania pierwszej połowy roku, w którym zmiany nastąpią z analogiczną częścią roku poprzedniego. Dodatkowo stawki za metr kwadratowy nieruchomości przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej są wyższe od tych ustalanych dla nieruchomości mieszkalnych.

Maksymalne stawki w roku bieżącym wynoszą:
– od budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej – 22,86 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej za rok,
– od budynku mieszkalnego – 0,75 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej za rok,
– od gruntu pod działalność gospodarczą – 0,89 zł od 1 mkw. powierzchni za rok,
– od gruntu pod budynek mieszkalny – 0,47 zł od 1 mkw. powierzchni za rok.
Gminy indywidualnie ustalają stawki podatku, jednak nie mogą być one wyższe od stawek maksymalnych.

Podatek pobierany jest przez gminę w czterech ratach. Ostateczny termin zapłaty poszczególnych rat upływa:
– 15 marca danego roku,
– 15 maja br.,
– 15 września br.,
– 15 listopada br.
Nowością od 2016 roku jest wprowadzenie zasady jednorazowej zapłaty podatku w sytuacji, gdy jego wysokość nie przekroczy 100zł. Termin płatności mijać będzie 15 marca, czyli wraz z ostatnim dniem płatności pierwszej raty. Jeśli natomiast wysokości podatku będzie niższa niż najniższy koszt doręczenia przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru, która aktualnie wynosi 6,10zł, podatnik będzie zwolniony z obowiązku zapłaty podatku.