Zakup nieruchomości w Polsce przez cudzoziemców

Zakup nieruchomości w Polsce przez cudzoziemców zdarza się coraz częściej. Polska staje się coraz częściej odwiedzanym krajem przez osoby pochodzące z innych krajów. Również ruch turystyczny na przestrzeni ostatnich lat mocno się rozwinął. Dostępność kilkunastu linii lotniczych, połączeń kolejowych czy autobusowych sprawia, że nasz kraj zyskał na popularności. Również dużo młodych osób przyjeżdża tu studiować, a w późniejszym czasie często znajdują tu pracę i wynajmują mieszkanie. W związku z tym na ulicach wielu miast można spotkać coraz więcej cudzoziemców. A co w przypadku, gdy obcokrajowiec zdecyduje się kupić nieruchomość w Polsce? Jak wygląda procedura?

Zakup nieruchomości w Polsce przez cudzoziemców – zasady

Według polskiego prawa nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wiąże się z otrzymaniem zezwolenia. Zezwolenie wydawane jest przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji po uprzednim rozpatrzeniu złożonego wniosku.

Wniosek zawiera podstawowe informacje, takie jak: dane i status prawny wnioskodawcy, oznaczenie nabywanej nieruchomości, oznaczenie zbywcy, forma prawna nabycia, ce i możliwość nabycia nieruchomości.

Zezwolenie wydawane jest, gdy zakup nieruchomości nie narusza bezpieczeństwa i ochronności Państwa, oraz gdy cudzoziemiec przedstawi okoliczności potwierdzające więzi z Polską. Może to być np. posiadanie polskiego pochodzenia, związek małżeński z obywatelem polskim lub posiadanie zezwolenia na pobyt (czasowy, stały, bądź rezydenta długoterminowego UE).

Istnieją również okoliczności, gdy zezwolenie nie jest wymagane. Dotyczy to m.in.

– cudzoziemców mieszkających w Polsce co najmniej 5 lat od otrzymania pozwolenia na pobyt,

– cudzoziemców będących małżonkiem polskiego obywatela i mieszkających w Polsce co najmniej 2 lata od otrzymania pozwolenia na pobyt,

– sytuacji, gdy cudzoziemiec uprawniony jest do dziedziczenia nieruchomości, a zbywca był jej właścicielem co najmniej przez 5 lat).

Powyższe zasady nie dotyczą osób pochodzących z państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Konfederacji Szwajcarskiej. Dla tych osób zezwolenie nie jest wymagane.

Jeżeli chodzi o osoby prawne przepisy są trochę inne, jednak o tym napiszemy innym razem.